Eshte larg koha kur eshte shkruar Lufta dhe Paqja, dhe Anna Karenina, e mendja e Tolstoit eshte e pushtuar nga fryma fetare e morale qe ne vitet e fundit te jetes se tij, e beri ti rimerrte ne dore kryeveprat e dala nga dora e tij dhe ta denonte artin ne emer te besimit dhe moralit. Por, ndonese nuk i vjen mire, eshte artisti ai qe vazhdon te jetoje tek ai. Ai nuk mund ta mendoje nje personazh, nuk mund te hetoje gjendjene tij shpirterore, pa kaluar vizioni i tij i brendeshem ne prizmin e artit te tij mahnites.